Danas sam u prostorijama Britanskog savjeta u Sarajevu prisustvao jednom lijepom događaju: promociji novosnovanog udruženja Chevening stipendista u BiH, Chevening Alumni Association. Već sam ranije spominjao Chevening stipendije na ovom blogu. To su najprestižnije nagrade koje britanska vlada dodjeljuje međunarodnim studentima da studiraju u Velikoj Britaniji. One se dodjeljuju studentima u više od 150 zemalja, uključujući i Bosnu i Hercegovinu. Više od sedamdeset mladih Bosanaca i Hercegovaca je do sada steklo diplomu na uglednim britanskim univerzitetima. Kada vršimo odabir kandidata koji će studirati u Velikoj Britaniji, tražimo najbolje studente koji će se vratiti u Bosnu i Hercegovinu nakon studija i iskoristiti svoja nova znanja kako bi doprinijeli razvoju svoju zemlju, bez obzira da li dolaze iz vladinih institucija, politike, biznisa, obrazovanja ili bilo koje druge profesije.
Udruženje čijoj promociji sam prisustvovao osnovano je s ciljem promocije znanja i iskustava Chevening stipendista iz BiH i obezbjeđivanja uslova da, korištenjem znanja koja su stekli tokom svog studiranja u Velikoj Britaniji, doprinesu socijalnom i ekonomskom razvoju Bosne i Hercegovine.
Iskreno mi je drago da su se bosanskohercegovački Chevening stipendisti, uz našu malu podršku, odlučili da osnuju svoje udruženje. Ovo će im omogućiti da ostanu u vezi jedni s drugima i sa nama, da razmjenjuju iskustva i zajedno rade na potpunom iskorištavanju svih prednosti ove šeme stipendiranja za razvoj sopstvene ličnosti, grupni razvoj i razvoj Bosne i Hercegovine.
Tokom mog boravka u Bosni i Hercegovini upoznao sam većinu Chevening stipendista. Govorili su mi o problemima koje imaju kada žele da nostrifikuju diplome kada se vrate u BiH. Proces nostrifikacije ili je preskup i dugo traje, ili ne postoji ekvivalentan program studiranja u BiH. Ipak, Zakon o visokom obrazovanju je konačno otvorio mogućnost kvalitetne promjene u ovom području i dozvolio brzu i gotovo automatsku nostrifikaciju stranih diploma u BiH. Usvajajući Zakon o visokom obrazovanju, parlamentarci su službeno potvrdili da prihvaćaju europske strateške ciljeve u području visokog obrazovanja.
Međutim, primjena ovog Zakona veoma je spora. Vijeće Ministara je u roku od šest mjeseci trebalo imenovati članove Upravnog odbora, izabrati privremenog direktora Centra za informacije i priznavanje i osnovati Centar za informacije i priznavanje. Ovaj proces se treba razmotriti ozbiljnije i to vrlo brzo. Apeliram na one koji su dio problema da postanu dio rješenja. Apeliram na Vijeće ministara da izvrši neophodna imenovanja i usvoji neophodne pravilnike tako da Centar počne raditi što je prije moguće. Britanska vlada je spremna pružiti potrebnu podršku da se ubrza ovaj proces.
Ovim će biti uklonjena glavna prepreka za mlade profesionalce i stručnjake sa diplomama stečenim u inostranstvu da iskoriste svoje znanje i stručnost i doprinesu razvoju svoje zemlje radeći u svim institucijama, pogotovo javnim, od vlada do univerziteta. Isto tako, ova zemlja treba početi iskorištavati stručnost ovih mladih ljudi i smatrati ih svojim velikim kapacitetom.
http://strucnaskolagorazde.forumh.net
Pridružite nam se i vi,i pozovite druge da nam se pridruže.Garantiramo dobru zabavu,i jako dosta mogućnosti gdje na drugim mjestima nećete naći.Uvjerite se i sami.
Aha, ne ‘sujte diplomati! 😀
______________________________
http://earnsomebux.blogger.ba/
Have check good coffee place..The best Service in Town.How about they can open franchise in UK ??
——————————————————————————
AL KAIDA KAFE
Mudžahedin iz Saudijske Arabije drži restoran u otetoj zgradi Bogoslovije u strogom centru Sarajeva
SARAJEVO – Lokalne vlasti u Sarajevu ne dozvoljavaju Srpskoj pravoslavnoj crkvi da povrati otetu zgradu Bogoslovije, koju su komunisti posle Drugog svetskog rata nacionalizovali i u njoj otvorili Ekonomski fakultet. U delu objekta, dograđenom na zemljištu SPC, koji je okrenut ka pešačkoj zoni u centru grada, punom parom radi restoran u vlasništvu mudžahedina iz Saudijske Arabije. Restoranom raspolaže Taha Mohamed Ali Shanan, a lokal vodi njegov brat Jasin, inače državljanin Saudijske Arabije.
Arapska braća zakupninu u prostoru od 303 kvadrata, gde je pre rata bio poznati kafe „Teatar”, ne plaćaju ni opštini Stari grad, ni Ekonomskom fakultetu, a ni Srpskoj pravoslavnoj crkvi, čiji je prostor uzurpiran. Takođe, plaćanja zakupnine oslobođena su i 74 korisnika zgrade u ulici Mula Mustafe Bašeskije, preko puta stare pravoslavne crkve, koja je takođe nekad bila u vlasništvu Crkvene opštine u Sarajevu.
Sekretar Mitropolije dabrobosanske Borislav Livopoljac, inače, starešina Saborne crkve u Sarajevu, kaže za Kurir da SPC ne može da vrati zgradu Bogoslovije jer predstavnici međunarodne zajednice i sarajevskih vlasti prebacuju odgovornost sa jednih na druge i tako godinama koče rešenje problema.
– U „slučaju Bogoslovija” nije reč o klasičnoj restituciji i povratku crkvene imovine prema novom posleratnom zakonu jer je predratno Izvršno veće SR Bosne i Hercegovine odlučilo da se zgrada čiji je korisnik Ekonomski fakultet vrati Crkvi – kaže Livopoljac, dodajući da su katoličkoj i islamskoj verskoj zajednici još sredinom sedamdesetih godina prošlog veka vraćeni nacionalizovani objekti, koji su im predati za potrebe obrazovanja mladih sveštenika.
Zaključkom (broj 011-232/90) koji je potpisao Šahbaz Džihanović, tadašnji sekretar Izvršnog veća, odlučeno je da se Bogoslovija, zajedno sa novodograđenim delom, vrati Crkvi, ali to nikad nije učinjeno. Proces povratka zgrade sa dograđenim delom počeo je ponovo 2001. godine, kada je ulogu posrednika između SPC i sarajevskih vlasti preuzela Kancelarija visokog predstavnika (OHR), ubedljivo najmoćnija institucija u Bosni.
Sveštenik Livopoljac tvrdi da je SPC bila spremna na kompromis i odricanje od svog zemljišta u sarajevskom naselju Dolac Malta, gde su na crkvenoj zemlji posle Drugog svetskog rata podignute zgrade, u zamenu za Bogosloviju i dograđeni deo uz taj objekat.
Poljubite ili ostavite
Najistureniji predstavnici međunarodne zajednice u Bosni, prema svedočenju ljudi iz SPC, nisu se proslavili u pregovorima o rešenju problema Bogoslovije. Posebno su se „istakla” dva visoka predstavnika u BiH. Austrijanac Volfgang Petrič otvoreno je govorio predstavnicima Crkve da ne može da vrati Bogosloviju jer „ne može da im dozvoli da se obogate”, a bivši američki ambasador u BiH Tomas Miler, nudeći im da se stvar „prelomi preko kolena”, poručio je mitropolitu i saradnicima: „Uzmite to što vam se nudi, jer nećete dobiti ništa!”
Međutim, kaže on, ni taj predlog nije prošao, kao ni napori službenika OHR Anvara Anzimova, koji je, kako tvrdi Livopoljac, od svih stranaca pokazivao najviše želje da se problem reši.
– Na sastanku koji je održan 24. septembra u Mitropoliji bili su mitropolit dabrobosanski Nikolaj, predstavnici OHR, službenici opštine Stari grad, na čijoj teritoriji je zgrada, i dekan Ekonomskog fakulteta Sead Kreso. On se žalio da mu je prostor za rad skučen, a na pitanje otkud ugostiteljski objekti u donjem delu zgrade, rekao je da ne zna i da smetaju i njemu.
– To isto ponovili su i službenici opštine Stari grad. Mesec dana kasnije održan je novi sastanak, na kojem je predsednik SO Stari grad Fehim Škaljić rekao da on nema nikakve veze s kafedžijama koje su u zgradi otvorile svoje objekte, a nije nam rečeno ništa ni o tome ko je nosilac prava raspolaganja zgradom. Ni predstavnici Ekonomskog fakulteta, ni predstavnici opštine Stari grad nisu hteli da nam daju dokumentaciju, a ovi iz OHR su nam rekli da SPC i nema pravo da to traži jer je to u nadležnosti opštinske, kantonalne i federalne vlasti – navodi Livopoljac.
On kaže da je Mitropolija tek kasnije preko svog advokata Jovice Vukovića došla do informacije da je na osnovu rešenja SO Stari grad upisala sebe kao nosioca prava raspolaganja zemljištem, dok na osnovu ugovora s opštinom prava na korišćenje nekretnina ima Ekonomski fakultet. I to uz dodatak o zabrani otuđenja zgrade u sve druge svrhe osim u obrazovne.
Da li u obrazovanje spadaju i kafići u vlasništvu mudžahedina iz Arabije, smešteni u delu Bogoslovije uz pešačku zonu u strogom centru Sarajeva – to nigde ne piše, niti bilo kome od sarajevskih vlasti i brojnih službenika međunarodne zajednice pada na pamet da na to odgovori.
„Crni labud” u Mitropoliji
U delu Bogoslovije u kom je sada restoran u vlasništvu saudijskih mudžahedina posle rata u Bosni bila je otvorena kafe-poslastičarnica „Crni labud”. Zakupac tog objekta bio je komandant istoimene specijalne jedinice Izetbegovićeve Armije BiH. Nekadašnji komandant „Crnih labudova”, među kojima su dominirali mudžahedini iz arapskih zemalja, jednom prilikom pojavio se u sedištu Mitropolije dabrobosanske, smeštenom u ulici Zelenih beretki, tražeći da se angažuju kako bi mu se plaćala zakupnina od 200.000 KM mesečno. U Mitropoliji su mu, kažu, jedva objasnili da je nosilac prava raspolaganja nad tim prostorom Ekonomski fakultet.
Koji ste vi debili, majko moja draga 🙁 ovo je najbolji pokazatelj na kakvom smo stepenu svijesti… bijedno i jadno